We Think
ไม่กี่วันมานี้สังคมยังได้เวียนมาถกเถียงเกี่ยวกับการ Body Shaming อีกรอบ จากกรณีของหม่อมลูกปลา ที่ถูกเชิญไปทำคอนเทนท์วิดิโอ ที่มีการเปรียบเทียบฟีดแบ็กจากการให้ผู้หญิงหุ่นดีแต่งตัวสวย กับผู้หญิงรูปร่างท้วมกว่าและไม่แต่งหน้า ไปไล่ขอกอดผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาในเมือง จึงปรากฏภาพผู้หญิงท้วม ไม่แต่งตัวสวย ถูกไล่ตะเพิดพร้อมกับถ้อยคำทำร้ายใจ ในขณะที่ผู้หญิงที่ผอมกว่าแต่งตัวสวยกว่าได้รับปฏิกิริยาตรงกันข้าม แถมยังโดน Sexual Harassment ไปพร้อมกันด้วย
หลายคนคงเคยสงสัย ฉงนใจปนเวทนาอยู่นิดๆ ว่าทำไม? มนุษย์ “สลิ่ม” ที่เราพบเจอกันอยู่ทุกวันนี้ หากไม่ใช่เหล่าชนชั้นสูงที่ได้รับประโยชน์จากการพึ่งพาอภิสิทธิ์ของเหล่าขั้วอำนาจต่างๆ อยู่แล้ว แต่เป็นชนชั้นกลางไปจนถึงล่างที่อยู่ไกลจากผลประโยชน์เหล่านั้น ถึงได้ยึดมั่นในจุดยืนที่จะปฏิเสธ “ความเท่าเทียม” อย่างสุดจิตสุดใจ ทั้งยังสนับสนุน “อำนาจนิยม” และถือข้างผู้มีอำนาจในทุกสถาบัน ไม่ว่าจะอวยนายก ยกชูสถาบันกษัตริย์ขึ้นเหนือหัวพร้อมปฏิญาณกู่ก้องว่าจะปกป้องยิ่งชีพ
“ความมักมาก” ไม่ใช่นิสัยพื้นฐานของ “ผู้ชาย” และความ “งี่เง่า เอาแต่ใจ” ก็ไม่ใช่นิสัยของ “ผู้หญิง”
1 min read
เชื่อว่าใครหลายคนคงคุ้นเคยดีกับมายาคติ เกี่ยวกับ “อคติ” ทางเพศ ที่นอกจากจะไม่สมเหตุสมผล 100% แต่กลับมีอิทธิพลถึงกับทำให้เกิดการจำกัด “โอกาส” ต่าง ๆ ในสังคมที่ไม่เท่าเทียมกันในแต่ละเพศ อาทิ มายาคติที่ว่า ผู้หญิงเป็นเพศที่อ่อนไหวกว่าใคร เจ้าอารมณ์ งี่เง่า เอาแต่ใจ...
สังคมที่เท่าเทียม ไม่ใช่การปล่อยให้คนพิการเข็นวีลแชร์บนถนนแย่ๆ “เท่าเทียม” กับคนอื่นแต่คือการอุดช่องว่างแห่ง “ข้อจำกัด” ให้พวกเขาเคลื่อนที่แบบใดก็ได้โดยที่ปลอดภัย “เท่าเทียม” กับคนอื่น
เราอาจเคยมีเพื่อน หรือคนใกล้ตัวที่ทนอยู่ในความสัมพันธ์เป็นพิษ(Toxic Relationship) ที่นอกจากจะไม่ส่งเสริมอะไรในชีวิตเลยแม้กระทั่งความสุข และความสบายใจ บางครั้งยังทำให้เหนื่อยมากขึ้น ทั้งเหนื่อยใจกับการรับมือกับนิสัยชอบสร้างปัญหาของคนรักที่ต้องไปตามล้างตามเช็ดทั้งยังมานั่งน้อยเนื้อต่ำใจในคำพูดร้ายๆ คำดูถูกดูแคลนจากปากคนรัก ที่ออกมาบ่อยกว่าคำบอกรัก แต่ก็ยังทนกับพฤติกรรมแย่ๆ เพราะหวังว่าตนจะสามารถเปลี่ยนนิสัยแย่ๆ นั้นได้
ตั้งแต่เด็ก… ผมมักถูกสอนว่าประเทศไทยนี่เป็นดินแดนวิเศษที่แสนสงบสุข เราคนไทยทุกคนรักกันดุจญาติสนิท เราสามารถเรียก“ป้า”กับคนขายส้มตำ “น้อง…” กับสาวเบอร์ตอง “ลุง”วิศวกรนักแม่นปืน หรือ “พี่”ช่างแอร์ในตำนาน
เราก็ใช้สรรพนามที่เรียกญาติเรามาเรียกเลย
Narutlo
เพิ่งได้ของเล่นใหม่มา เลยต้องอวดในสไตล์ Archaeologeek ซะหน่อย วันนี้เราจะชวนไปรู้จักกับ “โบราณคดีความกลัว” (Archaeology of Fear) ผ่านฟิกเกอร์ตัวละครสยองขวัญของจุนจิ อิโต้ ที่เพิ่งวางขายกัน
Albertyoi
ลารุงการ์ ชื่อที่ไม่อยู่ในสารระบบ เทียบเคียงได้ใกล้สุดคือกรุงลงกาในรามเกียรติ์ มันคือที่ไหนกัน อยู่ส่วนใดของโลก อันตรายไหม คำถามร้อยแปดผุดขึ้นมาในหัว...
เกียวโต อดีตเมืองหลวงของญี่ปุ่น เคยเป็นศูนย์กลางอำนาจของราชวงศ์ดอกเบญจมาศ ก่อนจะถูกรัฐบาลทหารยึดอำนาจไป จนเมืองหลวงเก่าแทบจะหมดบทบาทไปจากหน้าประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น
บุโรพุทโธ หรือ Borobudur เป็นศาสนสถานยักใหญ่ ที่ตั้งในดินแดนอิสลามอย่างอินโดนิเซียเป็นพันปี หลายคนอาจเอ๊ะ! แต่นี่ถือเป็นเรื่องปกติของพื้นที่ทางวัฒนธรรมที่มีการแลกเปลี่ยน แทนที่กัน ตามช่วงเวลาและอำนาจในดินแดนนั้นๆ
